Regelmatig hoor ik 'Zentangle?! Dat doe ik al jaren, tijdens het telefoneren.' Wat is nu eigenlijk het verschil tussen die 'telefoontekeningen' en Zentangle?
Ondanks dat de resultaten op het eerste gezicht op elkaar lijken zit er wel degelijk een verschil tussen doedelen en tangelen. Wanneer je een Zentangle tekening maakt, met alleen een pen, een potlood en een tortillion, teken je doelbewust patronen. Deze patronen, de tangles, zijn opgebouwd uit kleine, simpele, herhalende stapjes. (Iedereen kan het!) Doedelen daarentegen bestaat niet uit vaste patronen, het ontstaat onder je handen wanneer je je gedachten ergens anders op focust (bijvoorbeeld een telefoongesprek).
Wanneer we doedelen (of droedelen) opzoeken in het woordenboek vinden we 'gedachteloos (krabbels) tekenen'. Zoals gezegd tekenen we een Zentangle tekening doelbewust. Wanneer we doelbewust opzoeken vertelt het woordenboek ons dat dit 'met een helder bewustzijn van zijn doel' is. Dit is dan ook het grootste en belangrijkste verschil tussen deze twee tekenvormen.
Waar doedelen dus een gedachteloze bezigheid is, vaak ondergeschikt aan een andere bezigheid, vraagt Zentangle tekenen een bewuste focus op het tekenen. Het is een hoofdactiviteit waar alle aandacht naar toe mag. Juist die focus op het tekenen zorgt ervoor dat de dagelijkse beslommeringen even naar de achtergrond verdwijnen, heel mindful dus.
Is Zentangle dan beter dan doedelen?? Nee. Doedelen is anders dan Zentangle, maar zeker niet slechter. Het levert je alleen iets anders op, qua resultaat maar ook qua gevoel. Zelf doedel ik ook graag tijdens de les, tijdens een telefoongesprek, tijdens een talkshow... Deze doedels zijn voor mij vaak het beginpunt voor een meer uitgewerkte tekening of een schilderij. Mijn Zentangle tekeningen zie ik vaak als het eindproduct.
Tangle of doedel jij ook? Of doe je het wellicht, bij nader inzien, allebei? Ik hoor graag jouw ervaringen!
RSS-feed