Geen tijd...

(Redenen om niet te creëren deel 1)

Toen Rick Roberts en Maria Thomas de Zentangle methode gingen uitwerken besloten ze de meest gehoorde redenen om maar niet te hoeven creëren onderuit te halen. Maria hoorde deze redenen al jaren wanneer ze met haar kunst (nog geen Zentangle) op kunstbeurzen stond. 'Oh wat prachtig, ik wou dat ik dat kon!' om meteen gevolgd te worden door 'maar...' 
De maren konden worden teruggebracht naar tien redenen. Voor al deze redenen is in Zentangle dus een oplossing bedacht. In een serie van tien blogberichten wil ik deze allemaal onder de aandacht brengen. 
​Vandaag deel 1: Geen tijd. 

Als kind zijn we allemaal kunstenaar. Vraag aan een klas vol kleuters wie er kan tekenen en ze steken allemaal hun hand op. Natuurlijk kunnen ze tekenen! 
Zou je deze vraag stellen in een groep 8 gaan er al beduidend minder handen de lucht in. En tja, aan een groep volwassen deze vraag stellen levert vaak helemaal geen handen op. Maar waarom niet?! Hoe komt het nou dat volwassen denken dat ze niet kunnen tekenen? Ik noem het 'smoesjes'; redenen om niet te hoeven creëren. 

Als volwassenen hebben we inmiddels, in tegenstelling tot kleuters, een (sterke) innerlijke criticus ontwikkeld. Deze innerlijke criticus is er op gericht op ons te behoeden voor gevaar. De criticus maakt echter geen verschil tussen direct gevaar, zoals van een klif afrijden, en gevaar voor afgang op een spreekwoordelijke manier. Omdat de criticus je dus wil behoeden voor een afgang vertelt hij je dat je beter niet kunt tekenen. Stel je voor dat andere mensen je tekening niet mooi vinden. Zo gaan we langzaam maar zeker geloven dat we niet kunnen tekenen. Echter zijn we ons niet bewust van de echte reden: de innerlijke criticus. In plaats daarvan brengen we een heleboel andere redenen ter berde. Zoals het veel gehoorde 'ik heb geen tijd om creatief te zijn'. De wens is er echter wel.

Nu zijn er verschillende levels in creatief zijn, als je het mij vraagt tenminste. Je hebt 'ik moet en zal mijn eigen bruidsjurk maken' creatief en je hebt 'ik zoek een leuke, ontspannende hobby' creatief. Die eerste is tijdrovend, dat kan ik je verzekeren! De tweede kost je precies net zoveel tijd als jij zou willen. En daar komt die innerlijke criticus weer om de hoek kijken.

Laten we het voorbeeld van een Zentangle tekening nemen. Een 'tile' (het papier waar je op werkt) is 8,9x8,9 cm groot. Of beter gezegd; klein. Op dat papier teken je ook nog een kader dus de ruimte waarin je tekent is ongeveer 7x7cm gok ik. Wat is nou 7x7cm?? Zelfs als je, net als ik, je helemaal verliest in de details ben je niet langer dan anderhalf uur á twee uur met een tekening bezig. Dat is ongeveer net zo lang als 'four weddings and a funeral' voor de tiende keer op Netflix kijken. Snap je mijn punt? Je innerlijke criticus zal je echter vertellen dat de film de veiligere keuze is.
​Deze twee uur hoef je niet eens in een keer er aan te besteden. Ik werk soms verdeeld over meerdere dagen aan een tekening. Ik heb twee kinderen onder de vier jaar en geen kinderopvang, ik sprokkel elk vrij kwartiertje. Mijn tanglespullen liggen altijd voor het grijpen. 
​Dat kwartiertje tangelen is instant zen! 

Tijd dus. We kunnen het niet maken, wel kunnen we het handig indelen. We kunnen keuzes maken die goed zijn voor ons. Instant zen en hernieuwde energie i.p.v. uitgeblust op de bank hangen. (Alhoewel ik dat ook heus wel eens doe. 😉)
Geen tijd hebben is geen goede reden, je hebt namelijk maar weinig tijd nodig met zo'n klein papiertje. En vind je 8,9x8,9 cm nog te groot? Dan stap je over op een Bijou tile van 5x5 cm. 

Je ziet Rick en Maria hebben overal over nagedacht! 'Geen tijd' is getackeld. Volgende keer bekijken we 'ik heb geen geld voor een hobby...'