Niet te vergelijken

Je hoort het vast weleens voorbij komen in de Zentangle wereld 'niet je werk vergelijken met dat van anderen'. Waarom is dat? En wat is een beter alternatief? In deze blog vertel ik het je allemaal. 

Tekening uit 2015.

Vergelijken; het lijkt zoiets onschuldigs. Je doet mee aan een workshop, waarbij je automatisch al het werk van de andere deelnemers bekijkt. 'Oh die heeft wel hele mooie Printemps gemaakt' (terwijl je beteuterd naar je eigen tile gluurt) of 'Jeetje wat jij met Bales gedaan hebt vind ik mooier dan de versie van mij.' Herkenbaar? Vast wel. Ik heb het allemaal regelmatig voorbij zien komen tijdens de workshops. Het lijkt bijna automatisch te gebeuren, je ziet iets moois bij de ander en had gewild dat jij het op die manier had gedaan. 
Niks mis mee. Of toch wel? 

Tekening uit 2016.

In mijn beleving is er een groot verschil tussen het bewonderen van iemand anders werk en daarvan leren en vergelijken. Het risico van vergelijken is dat je niet meer ziet wat de kwaliteiten van jouw eigen werk zijn. Je ziet alleen maar al het prachtigs in de tekening van de ander en jouw tekening, waar je zojuist nog heel blij mee was, is ineens niet zo mooi meer... 
Jouw Printemps zijn tenslotte echt niet zo mooi gelijkmatig. Of, ook een veelgehoorde, jij hebt ècht niet zo'n vaste hand. 

Terwijl ik dit schrijf word ik er al een beetje verdrietig van... En daar schuilt het grote gevaar! Je haalt je eigen werk naar beneden. Je ziet alleen nog wat er niet aan klopt. Bij Zentangle draait het uiteraard vooral om het proces maar het proces wordt hierdoor ook ineens als minder prettig ervaren. Wanneer dit je vaak overkomt heb je kans dat je de handdoek in de ring gooit, of in dit geval de tile, en niet meer gaat tangelen. En dat is natuurlijk niet de bedoeling! 
(Overigens geldt dit niet alleen voor beginnende tangelaars. Ook gevorderde tangelaars kunnen geïntimideerd raken door het mooie werk van een ander. Er is altijd wel iemand beter in je eigen ogen. Daarover later meer.) 

Tekening uit 2018.

Wat dan wel? 
Probeer je zelf te trainen in bewonderen en waarderen met een open blik. Je hoeft uiteraard niet te stoppen met het kijken naar andermans werk, dat zou lastig zijn. Echter zou je naar je eigen werk met dezelfde blik mogen kijken als naar het werk van anderen. Hou de volgende punten in je achterhoofd.

• Kijk naar wat je mooi vindt en waarom. PUNT. Je traint jezelf dus echt om op dit punt te stoppen. Niet 'ik wou dat ik...' er achter aan denken dus. 
• Plaats het in perspectief; je weet niet hoeveel ervaring de ander heeft. Het is logisch dat iemand die al tien jaar lang dagelijks tangelt en vastere hand heeft dan iemand die net begonnen is. Oefening baart kunst! 

Tekening uit 2020.

Geniet van het proces, ieder lijntje dat je op papier zet. Wees trots op je eigen werk! En als je dan toch wilt vergelijken, vergelijk dan je eigen werk van een tijdje terug eens met het werk dat je tegenwoordig maakt. Je ziet ongetwijfeld vooruitgang.